27 september malang

27 september malang
Om half 5 werd ik wakker gebruld door de moskee man, mooi op tijd, we zouden toch om half 6 opstaan, Jan sliep er lekker doorheen. om 6 uur zou de taxi voor de deur staan, het is goed dat we dat nog even na gingen, de taxi werd nu pas besteld, met ons ontbijt pakketje van het hotel in de tas vertrokken we op tijd met de trein,
Beetje geslapen, gelezen, rond 12 uur kwamen we aan in Surabaya. om daar de taxi te pakken naar de busterminal. Onderweg bood de taxi man ons aan om ons naar Malang te rijden ,hij drong nogal aan, wij wilden dit eerst niet, het was niet duurder misschien iets sneller en ach de man was vrolijk en een beetje een rare kwiebus dus toe maar. De rit duurde ongeveer 2 uur, onderweg maakte de chauffeur die zei dat ie Rambo heette rare hoest geluiden, sprak geen engels en schudde de auto heen en weer tijdens het tanken., Hij wist wel goed de weg .Jan had het Tugo hotel geboekt, volgens de loneley planet het sjiekste en mooiste hotel van Malang .Het staat er vol oude kunst en antiek, ziet er prachtig uit, je krijgt er een welkom massage van je nek als je aankomt , heerlijjk.
Na de kamer gezien te hebben zijn we met een fietstaxi naar de Pesar Besach gegaan, Het mannetje die ons erna toe fietste was bejaard en had aan ons een aardige kluif ik voelde mij best een beetje beschaamd, we pasten maar net aan met onze grote lijven in zn karretje, het leek ook een beetje of de fiets het zou begeven deze was volgens ons net zo oud als onze eentandige bejaarde chauffeur. Het is best eng om zo aan de linkerkant door druk verkeer, autos en scooters gereden te worden.
De markt en de winkels sluiten hier ook rond 18.00 uur , het wordt hier om half 6 al donker, men was al aan het opruimen . Volgens de boeken moet je als je in Malang bent gaan eten bij Toko Oen ,een eet gebeuren gesticht door Hollanders gebouwd in de 30 tiger jaren, het heeft ook enigzins nog die uitstraling. Op het menu staat het een en ander uitgelegd in het nederlands en er staan nog wat hollandse gerechtjes op zoals bijv, kroketten. Het is jammer dat de indonesishe mensen niet veel aan het onderhouden van gebouwen ed doen, tenzij de eigenaar een liefhebber is,maar dan nog. Het vorige hotel bijvoorbeeld, zag er fantastish uit, alleen de wc lekte, de lampen deden het niet allemaal, de douche knoppen werkten raar, evenals de kranen bij de wasbakken, dingetjes die gemakkelijk te verhelpen zijn, jammer. En ook in dit prachtige hotel in Malang zie je verouderde telefoons en een oude min