21 september naar Monteverde.

21 september naar Monteverde.

We hoopten iets later wakker te worden maar helaas alweer niet gelukt 6 uur lijkt de limit.
Het lukte ons om tot een uur of 7 in bed te blijven en na ons zelf verzorgd te hebben, genoten wij van een saai doch voedzaam ontbijt.
De zooi ingepakt en naar de receptie om onze schuld te vereffenen, het moest cash wat we maar net aan redde omdat we de pin van de kaartjes niet
paraat hebben oeps.
Terug gereden over de Pan American high way richting Monteverde, er werd nog steeds aan de weg gewerkt. Onderweg ergens gegeten, beter als in het park.
We waren nog maar net weg toen ik bedacht dat ik de kaart vergeten was,toch maar gekeert en het opgehaald.
Na een tijd gereden te hebben kozen we de eerste afslag naar Monteverde dit ondanks dat de dame van de tom tom een ander idee had, maar gezien
het vorige fiasco, kozen we voor de wegbewijzering en niet voor haar.... wat niet echt een goed idee was, achteraf.
De weg ging slingerend omhoog en van bestrating kon je niet meer spreken, hobbel de bobbel de bobbel wegen, wat zijn we blij met deze vierwiel-
aangedreven prettige auto!.
Het heet hier regenwoud nou dat is het met recht, zo dan, giga buien kwamen uit de lucht vallen en het water stroomde
langs de weg gelijk een waterval
Boven op de berg evengoed een fotootje gemaakt,al met al was het een prachtige toeristische route met veel groen en geen straatwerk.
Uren later reden we zonder dat we hoefden te zoeken naar ons hotel, Los Pinos.
Ons huis staat wat hoog tegen de berg en is voorzien van alle gemakken zelfs van een open haard.
Eerst wat boodschappen gedaan voor het avondeten, lekker zelf gekookt.