29 september Bromo vulkaan

29 september Bromo vulkaan
Gisteravond tegen een uur of 9 naar bed gegaan omdat we om half 2 vanmorgen opgehaald werden, koffie en thee stonden klaar voor ons in de lobby, de chauffeur kwam precies op tijd, kijk daar houden we van. Het vertrek was zo vroeg omdat we de zonsopgang gingen bekijken bij het uikijkpunt met zicht op de Bromo vulkaan.
We hadden een heel busje voor ons zelf, heel fijn want dan kan je languit verder maffen.
Om ongeveer half vier kwamen we aan bij een verzamelpunt vanwaar de jeeps verder naar boven rijden naar het uitkijkpunt, Er kwam nog een stel nederlanders bij ons in de jeep en met zn vieren gingen we naar boven, onze gids was jong en hield van luide muziek van onder andere Brian Adams erg gezellig, af en toe pakte hij zn telefoon om een ander favoriet nummer te laten horen, na een half uurtje over een hobbel de bobbel weg met scherpe bochten kwamen we een uur te vroeg aan.
Het was best koud boven, ongeveer 15 graden dat is koud als je bedenkt dat het beneden 30 graden is, je kon er jassen , mutsen en sjaals huren.Wat wij, bikkels, natuurlijk niet deden. wel gingen we aan de warme chocolade melk/water wat je kon nuttigen bij een klein vuurtje. Er was geen bewolking en rond een uur of half 6 mochten wij dit adembenemende gebeuren aanschouwen , super mooi. Tijdens het wachten op de zon kocht ik 2 mondkapjes omdat ik gelezen had dat het heel stoffig zou zijn bij de krater rand waar we later heen gingen, achteraf niet nodig, onze jeep man had betere in zijn zak en er was geen stof maar ze stonden wel erg leuk. Onze gids had er lol in, de muziek lekker hard en je kon merken dat hij het rijden in een jeep hartstikke gaaf vond.
Ondeweg stopten we een aantal keren bij leuke doorkijkjes, de gids vond het ook leuk om ons in een bepaalde stand op de foto te zetten, gewoon erg aardig.
We reden met de jeep naar een aantal paardjes toe, waarmee je je kon laten transporteren naar boven alwaar je de trap moest nemen naar de vulkaan rand zodat je in de krater kon kijken, de heen weg heb ik op die manier gedaan, Jan ging lopen, het was ook niet zover.Vanaf de kraterrand heb je een super uitzicht over de omgeving en de binnenkant van de krater , absoluut de moeite waard. Rond een uur of half 9 kwamen we weer terug bij onze minivan. Het werd ons daar duidelijk dat we met dit busje en deze chauffeur tot aan de pond naar Bali gaan en ook dat er geen andere mensen bijkomen.
Wij konden mooi languit liggen tukken ,lezen, en ons ontbijtje verorberen wat meegegeven was vanuit het hotel in Malang. Na een uurtje of 5 was onze chauffeur, die Vendri heet, wel toe aan een dutje en wat eten, we zijn in Basuki gestopt om te eten en rond te kijken bij de zee, dan kon Vendri even uitrusten. Het was leuk dat naast de eet tent waar wij zaten een school bezig was met spelletjes of een gymles, met speakers en muziek. Plus minus een uur later zijn we weer de auto ingestapt en doorgereden.
Nu dachten wij dat we met de jeep een hobbelige weg hadden gehad, nou de weg naar Sampol waar we overnachten is echt heel erg, de bus moest vaak stapvoets door kuilen en gaten, niet te geloven hoe je heen en weer geslingerd wordt in de bus en dan te bedenken dat er best veel verkeer over moet, Vendri legt deze weg 2 keer per week af,
pfffff,
Vendri stopte nog een paar keer, zodat we fotootjes konden maken, 1 keer van een veld waarop tabaksbladeren lagen te drogen en er een clubje dames bezig was de bladeren aaneen te rijgen en hij liet ook koffieplanten zien. We reden door een dorpje met ouderwetse nederlandse arbeiderswoninkjes die bij de koffieplantage hoorden, apart hoor, openslaande raampjes met gordijnen. Het was ongeveer 7 uur rijden naar Sampol waar ons bed staat. Een bijzondere simpele kamer hebben we, wel met warm water en wc ,maar heeeeel anders als in Melang.
Nog even met Vendri gepraat, blijkt dat we morgenochtend om 5 uur alweer vertrekken wij dachten na het ontbijt, een uurtje of 9, tja dat valt effies tegen.
Op tijd naar ons slaap hok dan maar.